The end
Blijf op de hoogte en volg Janneke
07 Mei 2016 | Verenigde Staten, Livingston Manor
Op de moment zit ik in een heerlijke loungestoel met gratis eten van een lopend buffet in de United Club. WiFi zit erbij inbegrepen waardoor ik straks een filmpje kan kijken. De laatste uren in Amerika zijn aangebroken.
Ik heb jullie nog niet verteld over mijn dag gisteren. Na een gebroken nacht ging ik op weg naar het Vrijheidsbeeld. Het regende pijpenstelen maar ik had al een ticket gekocht. De Ferry naar Ellis Island waar het Vrijheidsbeeld op staat gaat iedere 20 minuten zowel heen als terug. Op Ellis Island aangekomen stond daar voor mijn neus het Vrijheidsbeeld. Dit heb je van ver en op plaatjes vaak gezien. Toch gaaf om het van dichtbij te zien. Ook al regent het pijpenstelen. Ik ben langs het Vrijheidsbeeld gelopen zo snel ik kon. Als een Japanner foto's gemaakt en de shop in. Ik wilde met mijn ticket het vrijheidsbeeld in. Ik had toch 18 dollar betaald. Echt niet, daar had je weer een speciaal kaartje voor nodig. Die moest je reserveren. maar ook al had ik ze kunnen kopen zou ik het niet betalen. 18 dollar voor alleen een Ferry. Oh ja en een audio Tour maar in de stromende regen kon mij die Tour niets schelen. Ik had het koud. Mijn schoenen waren totaal doorweekt omdat ik in een diepe plas was gaan staan dus mijn voeten waren ijs koud. Ik de Ferry weer op en terug naar Manhattan.
De bibliotheek stond ook op het programma. Daar ben ik iedere keer voorbij gelopen. Een geweldig mooi gebouw. Het leek wel een kasteel. Erg oud en alles marmer van binnen. In verschillende kamers zaten studenten te werken. Alle kamers zagen er een beetje hetzelfde uit. Ik miste alleen de grote ruimte met heel veel boeken. Misschien heb ik die gemist of was deze niet voor het publiek zichtbaar.
Na de bibliotheek stond Coney Island op mijn planning. Onderin Brooklyn langs het strand met allemaal kermis attracties. Regen, strand, koud??? Nee dat ga ik niet doen. Ik ga een souvenir kopen en terug naar het hostel. Een filmpje kijken en dan op tijd naar The Bronx voor de wedstrijd van de New York Yankees - Boston Red Sox. Een souvenir had ik zo gevonden. Deze kan ik mooi bij alle andere reisherinneringen zetten.
In het hostel heb ik een heerlijke warme douche gepakt en mijn slofjes aangedaan. Mijn voeten moesten opwarmen. En nu een filmpje kijken of even mijn ogen dichtdoen. Uiteindelijk wonnen de ogen het; ik was te moe om nog film te kijken. Ik viel zo in slaap. Rond 5 uur opgestaan en klaargemaakt voor de match. De metro gepakt. In de metro kwamen steeds meer mensen met New York yankees kleding aan. Op het station van het stadion aangekomen zag je overal de Amerikanen indrinken. Ik naar het stadion en kon naar de vierde ring. Best hoog maar je zag het veld echt heel goed. De wind kwam langs alle kanten. Ik bevroor. Rond 18:15, na het eten van mijn laatste hotdog, zat ik op de tribune. De wedstrijd begon om 19;05. Goed gelezen 5 over 7.... Waarom niet gewoon 7 uur? Goede vraag; ik weet het ook niet. Vooraf aan de wedstrijd werd nog een soort van volkslied van de yankees gezongen. De wedstrijd begon. De Boston red sox begonnen met slaan. Daarin werd een homerun en een punt gemaakt. Bij de red sox zit een Nederlandse speler. Ik heb dat namelijk even opgezocht toen ik de naam Bogaerts voorbij zag komen. Kon niet missen dacht ik. Een Arubaan en verdient maar liefst 650.000 USD per jaar.
Wat me op viel tijdens de wedstrijd is dat de supporters door elkaar zitten. Waarom kan dit bij alle sporten maar niet bij voetbal. Ik snap het nog steeds niet.
Tussen de innings en wisseling van slagteam was er op een groot scherm veel entertainment. Mensen die wat gewonnen hadden, filmpjes, teksten, informatie over spelers enz. Heel anders dan in Nederland.
Na 8 innings, of hoe je dat zegt, ben ik maar naar huis gegaan. Het was tien uur. De Yankees stonden met 3-2 voor. Ik stond op het station. Mijn hele lichaam trilde. Ik rilde van top tot teen. Zo koud had ik het. In de tram was het gelukkig warm. Kon ik op temperatuur komen; in mijn bed rilde ik nog even door. Mijn voeten waren nog steeds erg koud.
Nu zit mijn vakantie er echt op. Op naar de kinderen in de klas en naar de operatie over 2 maanden.
Ik kijk terug op een zeer geslaagde reis. Veel mooie dingen mee gemaakt en gezien. Ook heb ik veel geleerd, mezelf in het Engels moeten redden. Alles regelen in het Engels ging goed. Daar mag ik, al zeg ik het zelf, erg trots op zijn. Het weer zat niet altijd mee maar je kunt niet alles hebben.
Tot volgend jaar op mijn volgende reis. Waarheen? Ik weet het nog niet.
Ik heb jullie nog niet verteld over mijn dag gisteren. Na een gebroken nacht ging ik op weg naar het Vrijheidsbeeld. Het regende pijpenstelen maar ik had al een ticket gekocht. De Ferry naar Ellis Island waar het Vrijheidsbeeld op staat gaat iedere 20 minuten zowel heen als terug. Op Ellis Island aangekomen stond daar voor mijn neus het Vrijheidsbeeld. Dit heb je van ver en op plaatjes vaak gezien. Toch gaaf om het van dichtbij te zien. Ook al regent het pijpenstelen. Ik ben langs het Vrijheidsbeeld gelopen zo snel ik kon. Als een Japanner foto's gemaakt en de shop in. Ik wilde met mijn ticket het vrijheidsbeeld in. Ik had toch 18 dollar betaald. Echt niet, daar had je weer een speciaal kaartje voor nodig. Die moest je reserveren. maar ook al had ik ze kunnen kopen zou ik het niet betalen. 18 dollar voor alleen een Ferry. Oh ja en een audio Tour maar in de stromende regen kon mij die Tour niets schelen. Ik had het koud. Mijn schoenen waren totaal doorweekt omdat ik in een diepe plas was gaan staan dus mijn voeten waren ijs koud. Ik de Ferry weer op en terug naar Manhattan.
De bibliotheek stond ook op het programma. Daar ben ik iedere keer voorbij gelopen. Een geweldig mooi gebouw. Het leek wel een kasteel. Erg oud en alles marmer van binnen. In verschillende kamers zaten studenten te werken. Alle kamers zagen er een beetje hetzelfde uit. Ik miste alleen de grote ruimte met heel veel boeken. Misschien heb ik die gemist of was deze niet voor het publiek zichtbaar.
Na de bibliotheek stond Coney Island op mijn planning. Onderin Brooklyn langs het strand met allemaal kermis attracties. Regen, strand, koud??? Nee dat ga ik niet doen. Ik ga een souvenir kopen en terug naar het hostel. Een filmpje kijken en dan op tijd naar The Bronx voor de wedstrijd van de New York Yankees - Boston Red Sox. Een souvenir had ik zo gevonden. Deze kan ik mooi bij alle andere reisherinneringen zetten.
In het hostel heb ik een heerlijke warme douche gepakt en mijn slofjes aangedaan. Mijn voeten moesten opwarmen. En nu een filmpje kijken of even mijn ogen dichtdoen. Uiteindelijk wonnen de ogen het; ik was te moe om nog film te kijken. Ik viel zo in slaap. Rond 5 uur opgestaan en klaargemaakt voor de match. De metro gepakt. In de metro kwamen steeds meer mensen met New York yankees kleding aan. Op het station van het stadion aangekomen zag je overal de Amerikanen indrinken. Ik naar het stadion en kon naar de vierde ring. Best hoog maar je zag het veld echt heel goed. De wind kwam langs alle kanten. Ik bevroor. Rond 18:15, na het eten van mijn laatste hotdog, zat ik op de tribune. De wedstrijd begon om 19;05. Goed gelezen 5 over 7.... Waarom niet gewoon 7 uur? Goede vraag; ik weet het ook niet. Vooraf aan de wedstrijd werd nog een soort van volkslied van de yankees gezongen. De wedstrijd begon. De Boston red sox begonnen met slaan. Daarin werd een homerun en een punt gemaakt. Bij de red sox zit een Nederlandse speler. Ik heb dat namelijk even opgezocht toen ik de naam Bogaerts voorbij zag komen. Kon niet missen dacht ik. Een Arubaan en verdient maar liefst 650.000 USD per jaar.
Wat me op viel tijdens de wedstrijd is dat de supporters door elkaar zitten. Waarom kan dit bij alle sporten maar niet bij voetbal. Ik snap het nog steeds niet.
Tussen de innings en wisseling van slagteam was er op een groot scherm veel entertainment. Mensen die wat gewonnen hadden, filmpjes, teksten, informatie over spelers enz. Heel anders dan in Nederland.
Na 8 innings, of hoe je dat zegt, ben ik maar naar huis gegaan. Het was tien uur. De Yankees stonden met 3-2 voor. Ik stond op het station. Mijn hele lichaam trilde. Ik rilde van top tot teen. Zo koud had ik het. In de tram was het gelukkig warm. Kon ik op temperatuur komen; in mijn bed rilde ik nog even door. Mijn voeten waren nog steeds erg koud.
Nu zit mijn vakantie er echt op. Op naar de kinderen in de klas en naar de operatie over 2 maanden.
Ik kijk terug op een zeer geslaagde reis. Veel mooie dingen mee gemaakt en gezien. Ook heb ik veel geleerd, mezelf in het Engels moeten redden. Alles regelen in het Engels ging goed. Daar mag ik, al zeg ik het zelf, erg trots op zijn. Het weer zat niet altijd mee maar je kunt niet alles hebben.
Tot volgend jaar op mijn volgende reis. Waarheen? Ik weet het nog niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
