Toeristisch New York

Ik had een heleboel vieze was en had geen schoon ondergoed meer. Tijd om te wassen. Ik naar de wasserette met de gedachte dat ik daar nog wel even zou zitten. Na tien minuten stond ik buiten. het werd voor me gewassen. Ik kon het ook zelf wassen maar dit scheelde (veel) tijd en ik vond het wel handig.

Op naar de US open velden. Na Melbourne kon dit niet achterblijven. Op internet had ik opgezocht dat er rondleidingen waren. Niet dus want ze waren aan het bouwen en er werden geen rondleidingen gegeven op dit moment. Een eind met de metro. Na een kwartier zat ik er weer in. Had ik toch beter zelf mijn was kunnen wassen.
Dan maar naar het volgende stadion, die van de Yankees. Voor degenen die niet weten wat de New York Yankees zijn. Nummer 1, bekendste baseball (honkbal) team van New York.
Hier ging ik niet heen voor een rondleiding maar voor tickets voor de wedstrijd van vrijdag avond. Op internet lukte het me niet om ze te kopen en maar goed ook bleek. Op internet stonden ze voor $47 te koop ik heb nu $23 betaald voor dezelfde plekken. Hij zei dat je altijd beter daar je tickets kon halen. Daar had ik dan weer geluk bij.

Tussen de twee stadion bezoeken ben ik de metro uitgestapt.
Speciaal voor twee momenten die ik wilden beleven. Deze lagen gelukkig dicht bij elkaar.
Eerst ging ik met een soort gondel naar een eilandje tussen Manhattan en Brooklyn in, genaamd Roosevelt Island. Erg toeristisch. De gondel gaat langs de Ed Koch Queensboro Bridge, ja die ja. Leuke ervaring om op deze manier het water over te steken. Anders dan boven de sneeuw met je skies in je handen.
Het tweede wat ik echt wilde doen, lekker Amerikaans, een cupcake uit de muur halen. Je kunt hier buiten sluitingstijd van de cupcake winkel de cupcakes bestellen via een soort pinautomaat en dan komt deze er uit. Ze noemen dit de cupcake ATM. Helaas kom ik hier alleen tijdens openingstijden dus hij werkte nu niet. Dan maar een heerlijke kaneel-suiker cupcake gekocht.

Bij het Yankees stadion heb ik de metro naar het hostel gepakt. De was ophalen en omkleden. Ik was van plan om kaartjes voor een theater show te halen. Welke wist ik nog niet, Stomp, Mathilda of Jersey Boys. Daarna een tocht lopen, eten en naar het theater. Dat kon niet in mijn joggingbroek dus ik moest me echt even omkleden.

Nu zag ik er weer representatief uit om naar het theater te gaan. Op mijn aller netst ging ik in de miezer regen naar de metro. Op naar Time Square. Daar stond een rij van, ik denk, ruim een uur wachten. Dat ga ik dus niet doen in de regen en kou dacht ik. Vorige week had ik gezien dat later in de middag nog veel plaats was dus probeer het later wel en zie ik wat er nog vrij is. Dan is de keuze misschien makkelijker.
Ik besloot eerst een route door de stad te lopen waar ik langs alle grote/bekende gebouwen zou komen die ik nog niet had gezien tijdens de eerste dagen in New York.
Vanaf Time Square liep ik naar Grand Central. Het centraal station. Erg modern en groot opgezet. Met mooie lichten en overal gangen naar sporen. Buiten het Grand Central Station staat Chrysler Building. Erg hoog vooral, als je er voor staat zie je niets van het gebouw. Een wolkenkrabber net als alle anderen gebouwen hier in New York. Van veraf gezien een erg bijzonder gebouw. De volgende bezienswaardigheid was de publieke bibliotheek. Ik ga daar morgen of vrijdag naar binnen omdat ik nu te weinig tijd dacht te hebben. Ik ben doorgelopen naar het Empire State Building. Deze kon je van veraf mooi zien liggen. Van dichtbij is het gewoon een vierkante flat en zie je de top niet. In dezelfde straat als het Empire State staat ongeveer de grootste crossfit box van New York. Goed idee, leek mij, om er een kijkje te nemen. Ik mocht binnen kijken Wat een grote box. Het was midden op de dag dus niet heel veel mensen waren er aan het trainen. Geweldig om te zien hoe professioneel en groot de boxen hier zijn opgezet. Helaas kan ik geen work out mee doen anders had ik dit zeker een keertje gedaan.

De laatste bezienswaardigheid op de route was de Flatiron. Een groot flatgebouw dat op een kruising is gebouwd. Smal aan de voorkant en loopt breed uit naar de achterkant. Wanneer je er een handvat op zou zetten is het net een strijkijzer. Niet voor niets dat het de Flatiron genoemd wordt. Dit was het einde van de route. In de route zaten ook veel parken. Door het weer kon ik daar helaas niet van genieten.

Met de metro ben ik terug gegaan naar Time Square voor een kaartje voor het theater. En zoals ik dacht, de rij was weg en er waren nog zat kaartjes. Uiteindelijk heb ik gekozen voor Stomp. Een groep die muziek maakt met allerlei huishoudelijke materialen.
Omdat de show om 8 uur begon, het was ongeveer 5 uur, ik moest nog eten en het theater zien te vinden, heb ik de route hier afgebroken.
Het andere deel van de route vanaf time square richting central park loop ik morgen.

Ik heb heerlijk gegeten bij een Italiaan. Er zaten Amerikaanse mensen naast me waarmee ik in gesprek raakte. Daarna was het tijd om de metro te pakken naar het theater.

Stomp heeft zijn eigen theater. Helemaal ingericht met huishoudelijke materialen.
De show begon. Een groep van 8 mensen maakten een hele muziekshow met deze materialen. Ik zal er zoveel mogelijk op proberen te noemen: Bezem, pannen, afvoerpijp, wasbak/-tafel, vuilnisbakken, deksels, luciferdoosjes, kranten, pennen, watertonnen, bezemstelen, veger en blik, plastic zakken, bekers, water, meel, dweilen, rubber banden en vast nog iets wat ik vergeten ben. Daarnaast was er veel dans en cabaret tussendoor. Een avond die ik nooit zal vergeten. Zou morgen zo weer gaan, maar dat doe ik niet. Wanneer ze een keer in Nederland of België zouden komen ga ik, zeker weten, ook al moet ik alleen.

Nu ben ik weer terug in het hostel. Mijn kamergenoot, een Belgische, is er nog niet. Lekker douchen en slapen. Morgen ga ik weer wat routes lopen door dit bijzondere New York.