Niagara Falls

Niagara Falls

Vanochtend. de eerste keer dat we in de vakantie de wekker moesten zetten. We werden al om half 9 opgepikt. Van te voren nog even snel een warme bagel scoren, heerlijk. De bus kwam precies op tijd. Hij zat al vol, wij waren de laatste twee. Op naar de watervallen, maar dat bleek minder waar. We hebben eerst verschillende stops gemaakt o.a. bij een wijnboer (10 uur 's ochtends). We reden langs verschillende wijn velden. Deze stonden helaas nog niet in bloei. Bij de wijnboer hadden we een kleine wijnproeverij. We proefden een witte en rode wijn. Ze legden precies uit hoe je moest proeven. Eerst kijken, ruiken, schudden en dan pas proeven. De witte was erg lekker, de rode erg vies. Dit had ik al verwacht want dat vind ik van alle rode wijnen. Hierna kon je nog een ijs wijn proeven. Dit is wijn gemaakt van bevroren druiven. Deze worden in de winter geplukt terwijl het vriest. De druiven worden dan vaak midden in de nacht geplukt. In de winkel stonden veel verschillende wijnflessen zelfs hele grote. Daar kan wel tien liter wijn in. Deze hadden niet gewoon een standaard folie om de hals. Er was iets omheen gemaakt, ik kan niet uitleggen wat het was. Wel konden we zien hoe het gemaakt wordt. Men doopt de kop van de hals in een bak en draait de fles rond tot het opgedroogd is. De kop heeft een zilveren of gouden kleur en is afgesloten. Daarna krijgt de fles zijn eigen sticker, en gaat naar de winkel voor verkoop. In de entree zag je alle prijzen die deze wijnboer gewonnen had. Heel veel prijzen in verschillende landen. erg goede wijn dus.
Daarna zijn we verder gereden. We zijn in een toeristisch dorpje gestopt waar we rond hebben gelopen, bij een levensgrote werkende klok, een zwembad en een souvenirswinkel. Eindelijk kwamen we (1 uur 's middags) aan bij de watervallen. Twee grote kletterende watervallen. Het was koud en de lucht grauw. Van een afstand dachten we, waar zijn wij naar toe gegaan is dit het nou. Maar hoe dichter we erbij kwamen hoe mooier het werd. Je kon het water van bovenaf naar beneden zien vallen. De nevel van het water maakte een grote wolk. Doordat het erg bewolkt was zag je geen verschil tussen de lucht en de nevel. Het leek erg mistig. We hadden drie uur de tijd om rond te lopen. Na een half uur hadden we de watervallen wel gezien. Wat konden we nu doen.
We zijn naar een kermisachtig dorpje gelopen. Hier zijn allerlei attracties gebouwd. Je hoort overal kermis geluiden. Erg toeristisch, niets voor ons. We zijn ergens wat gaan eten. We hadden niet veel honger maar er moest toch gegeten worden. We bestelden een voorgerecht. Iets met frietjes en iets met uiringen. Lekker hapje dachten we. Toen gebeurde het waar ik me al iedere dag over verbaas. We kregen een super grote emmer met friet met saus en een soort croutons plus flinke uiringen. Een stuk of 15. En dat is een voorgerecht??? Het was erg lekker maar we kregen dit niet op. Wij kunnen niet geloven dat Amerikanen en dus ook Canadezen na zo'n voorgerecht nog een hoofdgerecht en eventueel een toetje kunnen eten. All you can is hier niet nodig. Je krijgt het toch niet op.
Met een volle buik zijn we bij Starbucks gaan zitten daar heb je WiFi en konden we onze tijd doden. We wisten niet meer wat we op de kermis moesten doen. Ik heb mijn hostel voor zaterdag en zondag in Washington DC geboekt. Terug in de bus zijn we in één ruk terug naar Toronto gereden. Daar hoefden we niet meer te eten want we zaten nog steeds propvol.
Marleen heeft haar koffer gepakt. Ik heb haar naar het busstation gebracht en uitgezwaaid. Erg leuk dat ze de eerste dagen mee was. Nu gaat het avontuur alleen verder. Morgen mijn laatste dag in Toronto. Morgen avond neem ik de bus naar Washington waar ik zaterdag einde van de ochtend aan zal komen.