Schatten en pinguïn spotten langs de kustlijn van

Na een heerlijke nachtrust in een piepend bed hebben we lekker uitgeslapen. Tegen de middag zijn we Melbourne weer ingegaan.
We hebben de auto geregeld waarmee we overmorgen the Great Ocean Road gaan rijden. Daarna de tram gepakt naar Port Melbourne. Daar zou een mooie vuurtoren zijn. Aangekomen was het een mini vuurtoren.
We zijn langs de kust naar st Kilda gelopen, een tocht van ongeveer 4,5 km. St. kilda staat bekend om zijn pinguïns.
Ondertussen zijn we schatten gaan zoeken. Ruud heeft een GPS apparaat waarmee we via coördinaten schatten konden zoeken. Bij iedere pier was er eentje verstopt, maar helaas geen één kunnen vinden. Bij st Kilda aangekomen zagen we alleen bordjes over pinguïns maar nergens pinguïns te zien. We zijn de pier opgelopen waar een huisje stond. Achter de pier waren rotsen waar een bord stond dat de pinguïns en een soort van super ratten, genaamd rakali, bij zonsondergang tevoorschijn zouden komen. Langs de rotsen gelopen zag je enkele pinguïns tussen de rotsen zitten.
Men is hier wel streng. Je mag niet op de rotsen klimmen, niet met een fotocamera flitsen, geen honden meenemen en de dieren niet aanraken. Hier staan hoge straffen op.
Omdat het nog even duurde tot zonsondergang zijn we iets warms gaan drinken en daarna met zonsondergang de pier op gelopen. Zouden de pinguïns tevoorschijn komen? Ze maakten wel meer geluid dan vanmiddag. Ze waren wakker. Enkele pinguïns lieten zichzelf zien. Sprongen van rots naar rots. De rakali hebben we niet gezien. Toen we genoeg pinguïns hadden gezien, zijn we, onder het oog van een mooi verlichte skyline van Melbourne, terug naar het centrum gegaan om een hapje te eten. Na een potje kaarten, waarbij ik natuurlijk gewonnen heb, is het tijd om dromenland op te zoeken. Morgen naar de Grampians waar we hopelijk dieren in het wild gaan tegen komen.