Fraser island
Blijf op de hoogte en volg Janneke
23 Augustus 2015 | Australië, Petrie Terrace
Dag 1:
Fraser island een eiland met witte stranden en regenwouden die elkaar afwisselen. Een eiland zonder verharde wegen. Zonder 4wd kom je dit eiland niet op.
Om 6:45 werden we verwacht bij een bushalte in Brisbane. Achter in de auto, waarbij je met je rug naar het raam zit, reden we in 3 uur naar Hervey Bay. Daar staken we met de pond over naar het eiland. Vanaf het moment dat we op het eiland waren reden we langs de zee over het strand.
Op zoek naar onze camping, waar we een lunch kregen. Daarna reden we richting het regenwoud. In dit natte gedeelte liepen we een rondje. Omdat het slecht weer was geweest en het flink drupte in het regenwoud hebben onze gidsen de route ingekort. We hebben naar spinnen gezocht. Met een stokje in gaten steken in de hoop dat er een spin uitkomt. Dit is niet gelukt. Tussen de hoge bomen stroomde een meertje met erg helder water. We zijn doorgereden naar Lake McKenzie. Een meer met net zo'n wit zand als bij withsundays. Ook dit was silicaat. Je kan er je sieraden mee oppoetsen. Het was droog met een redelijke temperatuur. Je kon zwemmen in dit mooie heldere water. Of ik dat gedaan heb? Nee, voor mij te koud en wil niet ziek worden met dat regenachtige weer. Wel heb ik het water geproefd. Fris en schoon water zit hier in het meer.
In de auto, terug naar de camping, was een heel avontuur. We sprongen achterin de auto door verschillende hobbels in de weg. We zaten in een raftboot op het land. Na flink stuiteren moesten we stoppen. Er was een auto vastgelopen. Amateurs noemden onze chauffeur ze. Een hele file op de weg (zand / modderpad). Er was geen beweging in de auto te krijgen. Met een kabel hebben we ze achteruit uit de modder getrokken. Ze bleken een achterwiel aandrijving te hebben en geen 4wd. In de auto zaten twee jongens en drie meisjes. Toen we wegreden nadat we ze losgemaakt hadden zei onze chauffeur tegen hen 'bye girls'. Dat vind ik nou humor.
Op de camping hebben we onze tenten gecontroleerd op spinnen en slangen. Hier kunnen deze dieren van flink formaat leven. Ons diner bestond uit kangoeroe burger.
Na het eten was het al donker. We zijn het strand opgegaan, waar we moesten uitkijken voor dingo's. Wanneer je deze ziet moet je met je handen gekruist onder je oksels stokstijf stil gaan staan. Ondertussen moet je help roepen. Niemand komt je dan helpen maar dan schrikt de dingo van jou en is hij weg. Je moet stijf blijven staan zodat de dingo niets heeft om naar te bijten. Gelukkig kwamen we ze niet tegen. Ik vind het maar niets. Wel hebben we naar spinnen gezocht en kleintjes gevonden.
Op het strand zagen we weer een heldere sterrenhemel, weer erg mooi om te zien. Terug bij de camping hebben we het kampvuur aangestoken. In de keuken vond onze gids een kikker. Deze kikker blijkt een plaag te zijn in Australië. Ze zijn geïmporteerd om kevers te eten, maar dat doen ze niet. Nu zijn ze flink vermenigvuldigd zodat het een plaag is geworden. Je mag ze doden als je ze ziet. Of wij dit hebben gedaan? Ja, de kikker is opgepakt met een knijper en is in het kampvuur gelegd. Dit stonk en eigenlijk was het ook zielig.
We zitten in een nationaal park en je mag de dieren hier niet aanraken maar deze dus wel.
Dag 2:
Bijna zonsopkomst. Ik word wakker van een geluid. Een soort gejank. Dat zou wel eens een dingo kunnen zijn. Het is bijna zonsopkomst en het gejank klinkt dichtbij. Ik ben weer in slaap gevallen en heb dit later nagevraagd aan de gidsen. Zij beaamden dat dit dingo's waren. Na het ontbijt stapten weer in de auto.
Net voordat we instapten ontdekte onze gids een spin. Wil je weten waar? In onze tent. Gelukkig was het niet zo'n grote. Eentje die ook wel eens in Nederland, in de huizen, voorkomt. Ik ben blij dat ik dit niet wist vannacht, dan had ik niet geslapen.
In de auto merkte ik dat ik overal jeuk had. Armen, benen, wang, oor, noem maar op. Nee geen spinnenkriebels. Ik kwam erachter dat ik helemaal lek gestoken ben gisteren in het regenwoud. Kom ik deze vakantie weer niet door zonder gebeten te zijn.
We crossten over het strand zo'n 15 kilometer. Tijdens die strandrit zagen we een vliegtuig landen op het strand. Kleine sportvliegtuigen vliegen af en aan op het nationaal fraser island beach AirPort. Het strand wordt iedere keer een stuk afgezet voor het landen en opstijgen van deze vliegtuigen.
Ineens ging de chauffeur vol op de rem. Waarom? Op het strand lag een hele dikke vette kwal die wij even konden bekijken. Ieuw wat een glibberig ding. Had kwallen alleen nog maar in het klein gezien. We hebben rotsen en een scheepswrak gezien. Dit scheepswrak is aangespoeld op het strand velen jaren geleden.
We zijn omgedraaid en naar een beek en meer gereden. Er waren heel veel mensen in de zee aan het vissen voor hun avondeten. Sommigen hadden beet, dat konden we duidelijk zien. Langs de kustlijn sprongen enkele walvissen. Gaaf om dit ook vanaf het strand te kunnen aanschouwen.
We kwamen bij een beekje met helder schoon water. De zon kwam net door. We liepen naar een hoger gelegen plek van de beek waar de beek stroomafwaarts ging. Daar in het heldere water gestapt. Het water geproefd en gaan liggen en jezelf naar beneden laten stromen. Het was niet koud. Maar warm? Nee dat ook niet.
Na deze verkoeling zijn we gestopt bij een skelet van een walvis. De botten leken net hout. Je zag het hele geraamte liggen in de duinen.
De volgende stop was een meer. Na 2,5 kilometer door het bos gelopen te hebben kwamen we op een hele grote zandvlakte. Het leek wel een woestijn. In deze woestijn lag een meertje met minder helder water dan we gewend zijn de laatste week.
Het zand naast het meer ging stijl naar beneden. Ik was net opgedroogd dus besloot lekker boven aan de heuvel in het zand te zitten. Mijn energie was op. Lekker uitkijken over het meer en de grote zandvlakte is ook niet verkeerd.
Na dit alles reden we terug naar de pond om terug te keren naar het vaste land. Op de pond zagen we van heel dichtbij twee dolfijnen zwemmen.
Op het vaste land, of het grote eiland Australië, aangekomen reden we door het bos terug naar Brisbane. Onze laatste Tour zit erop.
Morgenochtend vliegen we terug naar Sydney waar onze laatste stop van deze vakantie is.
Fraser island een eiland met witte stranden en regenwouden die elkaar afwisselen. Een eiland zonder verharde wegen. Zonder 4wd kom je dit eiland niet op.
Om 6:45 werden we verwacht bij een bushalte in Brisbane. Achter in de auto, waarbij je met je rug naar het raam zit, reden we in 3 uur naar Hervey Bay. Daar staken we met de pond over naar het eiland. Vanaf het moment dat we op het eiland waren reden we langs de zee over het strand.
Op zoek naar onze camping, waar we een lunch kregen. Daarna reden we richting het regenwoud. In dit natte gedeelte liepen we een rondje. Omdat het slecht weer was geweest en het flink drupte in het regenwoud hebben onze gidsen de route ingekort. We hebben naar spinnen gezocht. Met een stokje in gaten steken in de hoop dat er een spin uitkomt. Dit is niet gelukt. Tussen de hoge bomen stroomde een meertje met erg helder water. We zijn doorgereden naar Lake McKenzie. Een meer met net zo'n wit zand als bij withsundays. Ook dit was silicaat. Je kan er je sieraden mee oppoetsen. Het was droog met een redelijke temperatuur. Je kon zwemmen in dit mooie heldere water. Of ik dat gedaan heb? Nee, voor mij te koud en wil niet ziek worden met dat regenachtige weer. Wel heb ik het water geproefd. Fris en schoon water zit hier in het meer.
In de auto, terug naar de camping, was een heel avontuur. We sprongen achterin de auto door verschillende hobbels in de weg. We zaten in een raftboot op het land. Na flink stuiteren moesten we stoppen. Er was een auto vastgelopen. Amateurs noemden onze chauffeur ze. Een hele file op de weg (zand / modderpad). Er was geen beweging in de auto te krijgen. Met een kabel hebben we ze achteruit uit de modder getrokken. Ze bleken een achterwiel aandrijving te hebben en geen 4wd. In de auto zaten twee jongens en drie meisjes. Toen we wegreden nadat we ze losgemaakt hadden zei onze chauffeur tegen hen 'bye girls'. Dat vind ik nou humor.
Op de camping hebben we onze tenten gecontroleerd op spinnen en slangen. Hier kunnen deze dieren van flink formaat leven. Ons diner bestond uit kangoeroe burger.
Na het eten was het al donker. We zijn het strand opgegaan, waar we moesten uitkijken voor dingo's. Wanneer je deze ziet moet je met je handen gekruist onder je oksels stokstijf stil gaan staan. Ondertussen moet je help roepen. Niemand komt je dan helpen maar dan schrikt de dingo van jou en is hij weg. Je moet stijf blijven staan zodat de dingo niets heeft om naar te bijten. Gelukkig kwamen we ze niet tegen. Ik vind het maar niets. Wel hebben we naar spinnen gezocht en kleintjes gevonden.
Op het strand zagen we weer een heldere sterrenhemel, weer erg mooi om te zien. Terug bij de camping hebben we het kampvuur aangestoken. In de keuken vond onze gids een kikker. Deze kikker blijkt een plaag te zijn in Australië. Ze zijn geïmporteerd om kevers te eten, maar dat doen ze niet. Nu zijn ze flink vermenigvuldigd zodat het een plaag is geworden. Je mag ze doden als je ze ziet. Of wij dit hebben gedaan? Ja, de kikker is opgepakt met een knijper en is in het kampvuur gelegd. Dit stonk en eigenlijk was het ook zielig.
We zitten in een nationaal park en je mag de dieren hier niet aanraken maar deze dus wel.
Dag 2:
Bijna zonsopkomst. Ik word wakker van een geluid. Een soort gejank. Dat zou wel eens een dingo kunnen zijn. Het is bijna zonsopkomst en het gejank klinkt dichtbij. Ik ben weer in slaap gevallen en heb dit later nagevraagd aan de gidsen. Zij beaamden dat dit dingo's waren. Na het ontbijt stapten weer in de auto.
Net voordat we instapten ontdekte onze gids een spin. Wil je weten waar? In onze tent. Gelukkig was het niet zo'n grote. Eentje die ook wel eens in Nederland, in de huizen, voorkomt. Ik ben blij dat ik dit niet wist vannacht, dan had ik niet geslapen.
In de auto merkte ik dat ik overal jeuk had. Armen, benen, wang, oor, noem maar op. Nee geen spinnenkriebels. Ik kwam erachter dat ik helemaal lek gestoken ben gisteren in het regenwoud. Kom ik deze vakantie weer niet door zonder gebeten te zijn.
We crossten over het strand zo'n 15 kilometer. Tijdens die strandrit zagen we een vliegtuig landen op het strand. Kleine sportvliegtuigen vliegen af en aan op het nationaal fraser island beach AirPort. Het strand wordt iedere keer een stuk afgezet voor het landen en opstijgen van deze vliegtuigen.
Ineens ging de chauffeur vol op de rem. Waarom? Op het strand lag een hele dikke vette kwal die wij even konden bekijken. Ieuw wat een glibberig ding. Had kwallen alleen nog maar in het klein gezien. We hebben rotsen en een scheepswrak gezien. Dit scheepswrak is aangespoeld op het strand velen jaren geleden.
We zijn omgedraaid en naar een beek en meer gereden. Er waren heel veel mensen in de zee aan het vissen voor hun avondeten. Sommigen hadden beet, dat konden we duidelijk zien. Langs de kustlijn sprongen enkele walvissen. Gaaf om dit ook vanaf het strand te kunnen aanschouwen.
We kwamen bij een beekje met helder schoon water. De zon kwam net door. We liepen naar een hoger gelegen plek van de beek waar de beek stroomafwaarts ging. Daar in het heldere water gestapt. Het water geproefd en gaan liggen en jezelf naar beneden laten stromen. Het was niet koud. Maar warm? Nee dat ook niet.
Na deze verkoeling zijn we gestopt bij een skelet van een walvis. De botten leken net hout. Je zag het hele geraamte liggen in de duinen.
De volgende stop was een meer. Na 2,5 kilometer door het bos gelopen te hebben kwamen we op een hele grote zandvlakte. Het leek wel een woestijn. In deze woestijn lag een meertje met minder helder water dan we gewend zijn de laatste week.
Het zand naast het meer ging stijl naar beneden. Ik was net opgedroogd dus besloot lekker boven aan de heuvel in het zand te zitten. Mijn energie was op. Lekker uitkijken over het meer en de grote zandvlakte is ook niet verkeerd.
Na dit alles reden we terug naar de pond om terug te keren naar het vaste land. Op de pond zagen we van heel dichtbij twee dolfijnen zwemmen.
Op het vaste land, of het grote eiland Australië, aangekomen reden we door het bos terug naar Brisbane. Onze laatste Tour zit erop.
Morgenochtend vliegen we terug naar Sydney waar onze laatste stop van deze vakantie is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
