Malawi dag 11: 02-05-2017
Door: Janneke
Blijf op de hoogte en volg Janneke
02 Mei 2017 | Malawi, Lilongwe
Op weg naar onze nieuwe school. Op weg naar mijn nieuwe twin.
Vorige week maandag hebben we een deel van deze leerkrachten ontmoet. Vandaag zagen we ze terug.
Voordat wij op onze school aankwamen, hadden we de andere twee schoolgroepen afgezet.
Door de bergen reden we naar Nkoma. Een gezellig dorpje waar blanke mensen niet vreemd zijn. Een dorp met een basisschool, middelbare school, universiteit, politie, supermarkt, ziekenhuis. Alles wat Kalumbu niet had in ”the middel of nowhere”.
Deze school is een mooi gebouw met twee binnenplaatsen. In het kantoor werden we gekoppeld aan een twin. Ik ben gekoppeld aan een jonge, mooie Afrikaanse vrouw. Ze is twintig jaar oud en is leerkracht in standard 5. Op Kalumbu zat ik in standard 2 dus nu heb ik oudere kinderen in de klas.
Mijn twin geeft de Engelse les en “life skills” aan twee groepen. In beide groepen vertelde ze wie ik was en wat ik kwam doen.
Beide lessen heb ik geobserveerd en haar tips gegeven voor de volgende twee lessen. In de klas zaten bijna 90 kinderen. Klein lokaal en dicht op elkaar. In de klas ernaast werd ook les gegeven. Tussen deze klassen zit alleen een muur zonder deur. Ik heb de kinderen, tussen de lessen door, het lied” I like the flowers” geleerd. In Malawi zingen de mensen super langzaam. Ze zingen alles in lettergrepen. Ik wil dat ze dit nummer kennen vóór vrijdag.
Tijdens de lessen heb ik geholpen met nakijken. De kinderen komen naar je toe en knielen terwijl ze het schrift geven. Ze staan pas op als ze hun schrift terug krijgen. Heel andere cultuur dan bij ons.
Na de lessen heb ik de omgeving geobserveerd. De school heeft veel bijgebouwen en enkele speeltoestellen. De kinderen spelen in de buurt van de school. Wij worden niet achterna gelopen omdat ze vaker blanken gezien hebben. Dat geeft veel rust.
Samen met mijn twin heb ik de lessen voor morgen voorbereid. Die gaan we samen geven. Dit keer geef ik niet zelf de lessen omdat we hier een dag minder zijn. Donderdag moet ze het zelf kunnen laten zien. Als ik morgen de lessen zou geven heeft ze niet geoefend. Ze is erg leergierig en wil graag actief aan de slag met de klas.
We geven de leerkrachten van deze school nog workshops in actieve werkvormen.
De eerste dag zit erop. Op weg naar het hotel, maar dit werd nog een bijzondere rit.
Eerst moest de buschauffeur stoppen voor een uitzicht foto op de bergen. Het begint kei hard te regenen, leek wel een wolkbreuk. Het water stond in grote plassen langs de kant. Bij een kruising mochten we niet door. We moesten wachten op een kolonne van de president. Die zou in aantocht zijn. Even later mochten we er toch langs. Toen we bij de laatste school aankwamen, zagen we een busje in de sloot liggen. Gedeukt met kapot glas, waarschijnlijk over de kop gegaan.
Nadat we de laatste schoolgroepen opgepikt hadden werden we van de weg gehaald. We mochten niet verder. Na tien minuten kwamen er wel 15 auto's met zwaailichten langs. In één van deze auto’s zat dus de president. Langs de weg stonden allemaal mensen.
De president woont in Lilongwe. Nu kwam hij vanuit Blantyre en wordt hij op deze manier vervoerd. Blijkbaar gebeurt dit dagelijks. Toen we weg wilden rijden reed ook, het over de kop geslagen, busje weg. Het glas was naar binnen geklapt waarover hij nog net zicht had op de weg. Zijn band lag er half af of er zat een slag in. Zo reed meneer naar huis of misschien naar de garage. Bij ons zou deze bus “total loss” verklaard worden.
Nu nog even in het hotel wat sporten en papieren voor de les van morgen maken. Daarna lekker sociaal doen met de rest. Zin om morgen weer aan de slag te gaan. De tijd gaat heel erg snel hier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley