Malawi dag 3: 24-4-2017

Het gaat echt beginnen.
Een workshopdag waarbij we allerlei kennismakingsopdrachten samen gaan doen.
Om half 8 vertrokken we naar het conferentie centrum waar we onze Malawiaanse collega's zouden ontmoeten. Nog een half uur in de bus.
In Afrika zie je allerlei mensen langs de weg lopen of fietsen. Ze dragen alles wat ze bij zich hebben op hun hoofd, soms wel 50 tot 75 kilogram (ik moet toch maar iets harder gaan trainen). Behalve kinderen, die dragen ze in een mooi gekleurde doek op hun rug. Ook zie je allerlei winkels langs de weg van slagers tot fietsenmakers.
Bij het conferentiecentrum aangekomen zagen we al enkele Malawiaanse leerkrachten/studenten/directeuren staan. Beetje voor beetje kwamen er mensen bij. Velen hadden al een uur gelopen om daar te komen.
We maakten een praatje met elkaar en zochten de leerkrachten van de scholen die ik, samen met enkele anderen, ga bezoeken op. We konden ze herkennen aan een sticker op hun borst, en zij ons. Foto's gemaakt met je schoolgroepen. Voor hen was het net zo bijzonder als voor ons.
Na de opening van de minister van onderwijs zijn we met beide scholen kennismakingsspellen gaan doen. Bijzonder om dat samen met Afrikaanse leerkrachten te doen. We hebben drie spellen gespeeld waarbij ik zelf ook een spel (ik hou van.....) had ingebracht. Na de kennismakingsspelen, waar we samen veel lol hebben gehad, volgde een korte pauze.

Met de leerkrachten van één school ben ik, samen met Merle, gaan kijken wat zei belangrijk vinden op school. We hebben hun visie vastgesteld.
Dit hebben we gedaan aan de hand van pedagogische kaartjes.
Iedereen koos voor zichzelf 5 van de 33 kaartjes uit. 5 kaarten die zij het belangrijkste vinden in het onderwijs. Daarna hebben we ze naast elkaar gelegd en aan elkaar uitgelegd waarom iets belangrijk is. We presenteerden deze visie aan alle leerkrachten die op de conferentie aanwezig waren.
Ik werd door de directeur van de school aangewezen om dit uit te leggen samen met een Malawiaanse leerkracht. In het Engels. Dat gaat me nooit lukken dacht ik.
Zweet handen, klotsende oksels, hartritme van 150 slagen per minuut, rood hoofd waren het effect. Maar het lukte me wel. Check, dat kan ik afstrepen, I did it.
Na een Afrikaanse lunch met kippenpoten hebben we vanmiddag samen nog enkele opdrachten gedaan. We hebben de leerkrachten laten discussiëren wat goed en minder goed is op de scholen en waaraan ze willen gaan werken de komende jaren. Daar kwamen mooie discussies uit.
Aan het eind van de conferentie hebben we afscheid genomen en konden we nog even 30 minuten rondkijken.
Door een Malawiaanse leerkracht kwam ik met een groepje terecht bij een markt.
Haren werden gevlochten, water werd uit de grond gepompt, fietsen werden gemaakt, kinderen die aan het springtouwen waren, houtskool dat verkocht werd. Ik kwam ogen tekort.
Mensen dragen vieze versleten kleding. Dit is het echte Afrika.
Zou ik deze dingen zien als ik echt toerist ben en met een groep op vakantie ga???
Nu zijn we terug in het hotel. Ik ga zo nog even een beetje sporten waarna we weer een lekkere maaltijd krijgen.
Iedere dag sluiten we af met een meeting waarin we de volgende dag bespreken, maar waar je ook indrukken/emoties van de dag zelf kwijt kunt.
Morgen gaan we voor het eerst naar de school. Ik kom terecht ver in “the bush”.
140 leerlingen is de kleinste klas, de grootste klas meer dan 200 zoals ik vandaag begreep.
Enkele klaslokalen zijn buiten onder een boom. Ze zien dit echt als een klaslokaal.
Ik ben erg benieuwd naar de school, benieuwd wie mijn twin (leerkracht die ik ga begeleiden) wordt. Maar ook wat me daar te wachten staat. Ik heb er in ieder geval veel zin in.